ESG rapportages

Waarom een duurzaamheidsverslaglegging?

In het Parijs akkoord van 2015 hebben landen afgesproken de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de 2° Celsius, met een duidelijk zicht op 1,5 graden Celsius. De Europese Unie heeft dit vertaald naar maatregelen en beleid (de Green Deal) om in 2050 klimaatneutraal te zijn. Eén van deze maatregelen is dat bedrijven aan de hand van een duurzaamheidsverslag inzichtelijk moeten maken hoe duurzaam ze zijn, zodat investeerders en banken keuzes kunnen maken waar ze investeren of kredieten verstrekken. De Corporate Sustainability Report Directory (CSRD) bevat de verplichting om een dergelijk duurzaamheidsverslag op te stellen. In de komende jaren moeten steeds meer bedrijven aan deze CSRD-richtlijn (en andere richtlijnen) voldoen. Om te voorkomen dat je later met terugwerkende kracht data of rapportages moet opstellen, is het raadzaam nu alvast te starten. Want voordat je hebt vastgesteld wat en hoe je gaat rapporteren, zul je eerst moeten bedenken waaróver je gaat rapporteren.

Uitgangspunt van het duurzaamheidsverslag is het principe van financiële materialiteit (b.v. de invloed van klimaatverandering op het bedrijf) en de impact materialiteit (invloed van het bedrijf op haar omgeving). Samen vormen ze de ‘dubbele materialiteit’: de impact op én de impact van de onderneming.

Een duurzaamheidsverslag is niet alleen van belang voor de financiële shareholders (aandeelhouders, banken, financiers) maar ook voor werknemers, klanten, omwonenden, belangenorganisaties en andere stakeholders.

Leeswijzer 

Er is een oerwoud aan standaarden, kaders, wetgeving en verplichte & vrijwillige ESG-rapportages. Goal 17 geeft een overzicht van de huidige wetgeving, meest toegepaste standaarden en onderliggende rapportagekaders.  

 Europese wetgeving (bijv. de Corporate Sustainable Reporting Directory) verplicht grote bedrijven om vanaf 2024/2025 duurzaamheidsverslagen op te stellen aan de hand van een bindende rapportagestandaard: de European Sustainable Reporting Standards. Financiële marktdeelnemers en financiële adviseurs waren via de Sustainable Finance Disclosure Regulation al sinds 2021 verplicht om duurzaamheidsrisico’s te integreren in hun investeringsbeslissingen. De EU-taxonomie is een classificatiesysteem dat door de EU is ontwikkeld om economische activiteiten te definiëren die als ecologisch duurzaam worden beschouwd.  

Global Reporting Initiative (GRI) en Sustainable Accounting Standards Board (SASB) zijn onafhankelijke, internationale standaardiseringsorganisaties die bedrijven, overheden en andere organisaties helpen verantwoordelijkheid te nemen voor en duidelijk te communiceren over hun impact op de wereld.    

Organisaties zoals Carbon Disclosure Project, Green House Gas Protocol en STBi bieden standaarden, systemen en methodologieën voor het meten en rapporteren van CO2-uitstoot, klimaatverandering, waterzekerheid en ontbossing.  

Tot slot is de Human Rights Due Dilligence een aanpak waarmee bedrijven hun negatieve impact op mensenrechten minimaliseren en hun positieve impact maximaliseren.